05-20-2024, 08:34 AM
De Nederlandse politie is op zoek naar de identiteit van een overleden man die op 28 september 2022 op de Amsteldijk nabij de Toronto- brug werd aangetroffen. Reanimatie mocht niet baten. Het onderzoeksteam gaat op dit moment niet uit van een misdrijf.
Vaststellen identiteit - wie kent deze man of weet hij waar hij verbleef? (postmortem foto in link)
Omschrijving
De overleden man kan als volgt worden omschreven:
- Lengte 1,62 m.
- Slank en dun postuur
- Zeer lichtblauwe ogen
- Slecht gebit
- Donkerblond, licht rossig (met grijs verweven) krullend haar, kaal op het achterhoofd
- Volle baard en snor
Kleding
De man droeg die dag donkerkleurige truien en een vest, zwarte broek, zwarte sneakers met witte strepen van het merk Adidas.
Littekens
Deze man heeft drie littekens op de rechterzijde van zijn buik en heup. De littekens zijn mogelijk afkomstig van een blindedarm operatie. Op de rug zit aan de rechterzijde ook een litteken.
Politie weet niet wie overleden man is en toont foto https://www.at5.nl/artikelen/217343/poli...toont-foto
![[Afbeelding: 493487.5ca9c66.jpg?width=1000&ratio=16:9&quality=70]](https://media.at5.nl/images/493487.5ca9c66.jpg?width=1000&ratio=16:9&quality=70)
Eenzame begrafenis #277, rapport
Woensdag 21 december 2022, 9.30 uur
Begraafplaats St. Barbara, Amsterdam
Dienstdichter: Mark Boog
Auteur van het rapport: Joris van Casteren
'Noodles'
Op 28 september werd op de Amsteldijk bij de Torontobrug een man onwel. Een voorbijganger belde de hulpdiensten, die tevergeefs probeerden hem te reanimeren. De man van middelbare leeftijd was klein en had opvallend blauwe ogen. Roodachtig haar, een goed verzorgde baard met snor. Hij was gekleed in vrijetijdskleding, geen afgedankte rommel. Dure Adidas-schoenen. Over het geheel genomen maakte hij een redelijk goede indruk, hij was zeker geen ouderwets type.
De politie doorzocht zijn zakken, de man had niets bij zich dat hem kon identificeren. Rechercheurs hebben de Amsteldijk onderzocht en niets aangetroffen dat op een misdrijf leek. Ook op en in het lichaam, dat in het politiemortuarium van het VU Medisch Centrum zorgvuldig is onderzocht, zijn geen sporen aangetroffen die wijzen op een niet-natuurlijke dood. Er werd DNA afgenomen en zonder resultaat door databases van vermiste personen gehaald. De heer was geen drugsgebruiker en het leek er ook niet op dat hij zich aan overmatig drankgebruik had overgegeven. Geen tatoeages, maar wel wat littekens, waarschijnlijk het gevolg van een blindedarmoperatie.
Er begon een langdurig politieonderzoek. Het gebit van de man was in minder goede staat, ronduit slecht zelfs. Hij droeg verschillende truien over elkaar heen en daar overheen een vest. Zo koud was het in die tijd niet, tenzij je de nacht op straat moest doorbrengen. Navraag bij daklozenorganisaties en andere sociale organisaties leverde geen resultaat op; de man was in die kringen niet bekend.
Er werden zoekaankondigingen met een postmortemfoto verzonden en de lokale media besteedden aandacht aan de onbekende overledene. Tenslotte meldden zich twee interessante getuigen.
De eerste, een dame uit Ierland, vertelde dat de man al enkele jaren ergens in de Pijp woonde. Ze zou hem daar meerdere keren hebben gesproken. Zijn Engels was uitstekend, ze vermoedde een academische opleiding. De man had haar verteld dat hij uit Noorwegen kwam. Een prachtig land, zei de Ierse vrouw. Een verschrikkelijk land, antwoordde de man. Om onverklaarbare redenen wilde hij er nooit meer naar terugkeren. De man vertelde dat hij van Noorwegen naar Nederland was gefietst, via Denemarken en Duitsland. De fiets van de man is nooit door de politie gevonden.
De andere getuige was de uitbater van een nachtwinkel in De Pijp. De man zou daar regelmatig pakjes noedels hebben gekocht. Hij hield van noedels en kocht ze in verschillende smaken. Ook had hij bij de man bij de buurtwinkel geklaagd over Noorwegen en hem verteld dat hij op de fiets het land was ontvlucht.
De politie riep de hulp in van Noorse collega’s, die op basis van de signalering aan de slag gingen maar niets konden vinden. Niemand heeft hem als vermist opgegeven in zijn vermeende thuisland. De zaak werd geschorst, het lichaam werd vrijgelaten.
Op woensdag 21 december om half tien in de ochtend arriveerde het lichaam, dat na een lange periode in het politiemortuarium al geruime tijd in de koeling van Uitvaartcentrum Zuid had gelegen, in een grijze Mercedes aan de Sint Barbara begraafplaats. Vier dragers tillen de eenvoudige kist met een eenvoudig bloemstuk de zaal in.
Ik speel twee stukken van Edvard Grieg, in de veronderstelling dat de overledene, ondanks zijn afkeer van zijn thuisland, het werk van deze Noorse componist had kunnen waarderen. En, als eerbetoon aan de bijna perfecte verdwijningsdaad die hij zichzelf aandeed, Janáčeks Tagebuch eines Verschollenen.
Joris van Casteren.
Vaststellen identiteit - wie kent deze man of weet hij waar hij verbleef? (postmortem foto in link)
Omschrijving
De overleden man kan als volgt worden omschreven:
- Lengte 1,62 m.
- Slank en dun postuur
- Zeer lichtblauwe ogen
- Slecht gebit
- Donkerblond, licht rossig (met grijs verweven) krullend haar, kaal op het achterhoofd
- Volle baard en snor
Kleding
De man droeg die dag donkerkleurige truien en een vest, zwarte broek, zwarte sneakers met witte strepen van het merk Adidas.
Littekens
Deze man heeft drie littekens op de rechterzijde van zijn buik en heup. De littekens zijn mogelijk afkomstig van een blindedarm operatie. Op de rug zit aan de rechterzijde ook een litteken.
Politie weet niet wie overleden man is en toont foto https://www.at5.nl/artikelen/217343/poli...toont-foto
Eenzame begrafenis #277, rapport
Woensdag 21 december 2022, 9.30 uur
Begraafplaats St. Barbara, Amsterdam
Dienstdichter: Mark Boog
Auteur van het rapport: Joris van Casteren
'Noodles'
Op 28 september werd op de Amsteldijk bij de Torontobrug een man onwel. Een voorbijganger belde de hulpdiensten, die tevergeefs probeerden hem te reanimeren. De man van middelbare leeftijd was klein en had opvallend blauwe ogen. Roodachtig haar, een goed verzorgde baard met snor. Hij was gekleed in vrijetijdskleding, geen afgedankte rommel. Dure Adidas-schoenen. Over het geheel genomen maakte hij een redelijk goede indruk, hij was zeker geen ouderwets type.
De politie doorzocht zijn zakken, de man had niets bij zich dat hem kon identificeren. Rechercheurs hebben de Amsteldijk onderzocht en niets aangetroffen dat op een misdrijf leek. Ook op en in het lichaam, dat in het politiemortuarium van het VU Medisch Centrum zorgvuldig is onderzocht, zijn geen sporen aangetroffen die wijzen op een niet-natuurlijke dood. Er werd DNA afgenomen en zonder resultaat door databases van vermiste personen gehaald. De heer was geen drugsgebruiker en het leek er ook niet op dat hij zich aan overmatig drankgebruik had overgegeven. Geen tatoeages, maar wel wat littekens, waarschijnlijk het gevolg van een blindedarmoperatie.
Er begon een langdurig politieonderzoek. Het gebit van de man was in minder goede staat, ronduit slecht zelfs. Hij droeg verschillende truien over elkaar heen en daar overheen een vest. Zo koud was het in die tijd niet, tenzij je de nacht op straat moest doorbrengen. Navraag bij daklozenorganisaties en andere sociale organisaties leverde geen resultaat op; de man was in die kringen niet bekend.
Er werden zoekaankondigingen met een postmortemfoto verzonden en de lokale media besteedden aandacht aan de onbekende overledene. Tenslotte meldden zich twee interessante getuigen.
De eerste, een dame uit Ierland, vertelde dat de man al enkele jaren ergens in de Pijp woonde. Ze zou hem daar meerdere keren hebben gesproken. Zijn Engels was uitstekend, ze vermoedde een academische opleiding. De man had haar verteld dat hij uit Noorwegen kwam. Een prachtig land, zei de Ierse vrouw. Een verschrikkelijk land, antwoordde de man. Om onverklaarbare redenen wilde hij er nooit meer naar terugkeren. De man vertelde dat hij van Noorwegen naar Nederland was gefietst, via Denemarken en Duitsland. De fiets van de man is nooit door de politie gevonden.
De andere getuige was de uitbater van een nachtwinkel in De Pijp. De man zou daar regelmatig pakjes noedels hebben gekocht. Hij hield van noedels en kocht ze in verschillende smaken. Ook had hij bij de man bij de buurtwinkel geklaagd over Noorwegen en hem verteld dat hij op de fiets het land was ontvlucht.
De politie riep de hulp in van Noorse collega’s, die op basis van de signalering aan de slag gingen maar niets konden vinden. Niemand heeft hem als vermist opgegeven in zijn vermeende thuisland. De zaak werd geschorst, het lichaam werd vrijgelaten.
Op woensdag 21 december om half tien in de ochtend arriveerde het lichaam, dat na een lange periode in het politiemortuarium al geruime tijd in de koeling van Uitvaartcentrum Zuid had gelegen, in een grijze Mercedes aan de Sint Barbara begraafplaats. Vier dragers tillen de eenvoudige kist met een eenvoudig bloemstuk de zaal in.
Ik speel twee stukken van Edvard Grieg, in de veronderstelling dat de overledene, ondanks zijn afkeer van zijn thuisland, het werk van deze Noorse componist had kunnen waarderen. En, als eerbetoon aan de bijna perfecte verdwijningsdaad die hij zichzelf aandeed, Janáčeks Tagebuch eines Verschollenen.
Joris van Casteren.